งานวิจัยตามกลุ่มประชากรบราซิลกว่า 12,700 คน ตีพิมพ์ในวารสาร Neurology พบความเชื่อมโยงระหว่างการบริโภค สารให้ความหวานพลังงานต่ำ/ไม่มีพลังงาน (Low- and No-Calorie Sweeteners: LNCSs) ในระดับสูง กับ อัตราการเสื่อมลงของความสามารถด้านความคิดและความจำที่เร็วกว่า 62% เมื่อเทียบกับผู้บริโภคระดับต่ำ ซึ่ง เทียบเท่ากับ “สมองแก่ขึ้น” ราว 1.6 ปี ตลอดช่วงติดตามโดยเฉลี่ย 8 ปี (เป็นความเชื่อมโยง ไม่ใช่เหตุ-ผลโดยตรง) โดยความสัมพันธ์เด่นชัดในกลุ่มอายุน้อยกว่า 60 ปีและผู้เป็นเบาหวาน. American Academy of NeurologyAmerican Academy of NeurologyScienceDaily

🧪 งานวิจัยใหม่บอกอะไร (วิธีศึกษา & ตัวเลขสำคัญ)

นักวิจัยแบ่งอาสาสมัครเป็น 3 กลุ่มตามปริมาณ LNCSs (เฉลี่ยกลุ่มสูง ~191 มก./วัน) ประเมินการบริโภคผ่านแบบสอบถามความถี่อาหาร และทดสอบสมรรถภาพการคิด/ความจำซ้ำทุก 4 ปี โดยพบว่า แอสปาร์แตม (Aspartame), ซัคคาริน (Saccharin), อะเซซัลเฟม-เค (Acesulfame-K), อีริทริตอล (Erythritol), ซอร์บิทอล (Sorbitol), ไซลิทอล (Xylitol) เชื่อมโยงกับการเสื่อมถอยด้านความจำและคะแนนการคิดโดยรวม ส่วน ทาคาโทส (Tagatose) ไม่พบความเชื่อมโยงดังกล่าวชัดเจนในงานนี้. American Academy of Neurology

🧮 “แก่ขึ้น 1.6 ปี” หมายถึงอะไร (ตีความอย่างระมัดระวัง)

ค่าดังกล่าวมาจาก การเทียบอัตราเสื่อมของคะแนนการคิด/ความจำ กับแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงตามอายุ (aging slope) ในกลุ่มตัวอย่าง—ไม่ใช่การวัด “อายุสมอง” โดยตรง และ ยังไม่ยืนยันเหตุ-ผล ว่าการกินสารให้ความหวานเทียม “ทำให้สมองแก่” งานวิจัยชี้เพียง ความเชื่อมโยง เท่านั้น ซึ่งสอดคล้องกับข่าวประชาสัมพันธ์เชิงวิชาการของ ราชวิทยาลัยประสาทแพทย์อเมริกัน (American Academy of Neurology: AAN) ที่ย้ำข้อจำกัดดังกล่าว. American Academy of NeurologyScienceDaily

👥 ใครบ้างที่ “เสี่ยง” มากกว่าในข้อมูลนี้

สัญญาณความเชื่อมโยงเด่นในผู้ที่ อายุน้อยกว่า 60 ปี และ ผู้ป่วยเบาหวาน ขณะที่ในกลุ่มอายุมากกว่า 60 ปี ไม่พบความเชื่อมโยงอย่างมีนัยสำคัญ ตามแบบจำลองทางสถิติของผู้วิจัย. Medical Xpress

⚠️ ข้อจำกัดที่ต้องรู้ก่อนสรุป

การประเมินอาหารอาศัย การรายงานด้วยตนเอง, อาจมี ตัวแปรกวน (confounding) จากพฤติกรรมสุขภาพร่วมอื่น ๆ และตัวการเชื่อมโยงยังไม่ชัดเจน (เช่น จุลชีพในลำไส้/การอักเสบ/เมแทบอลิซึม) จึงต้องการงานทดลองเชิงสาเหตุเพิ่มเติม. PubMed

🧷 มุมมองหน่วยงานกำกับดูแล: “ความปลอดภัยตาม ปริมาณที่ยอมรับได้ต่อวัน (Acceptable Daily Intake: ADI)”

สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (Food and Drug Administration: FDA) ระบุรายการสารให้ความหวานความเข้มสูงที่อนุมัติ พร้อม ค่า ADI (เช่น แอสปาร์แตม 50 มก./กก.น้ำหนักตัว/วัน) โดยการประเมินความปลอดภัยอาศัยการใช้ตลอดชีวิตในระดับดังกล่าว—แต่ ไม่ได้ประเมินผลระยะยาวต่อการรู้คิดโดยเฉพาะ งานวิจัยนี้จึงเป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจด้านสาธารณสุข เพิ่มจากกรอบความปลอดภัยตาม ADI เดิม. U.S. Food and Drug Administration+2U.S. Food and Drug Administration+2

🥤 ทางเลือกเชิงปฏิบัติวันนี้ (ตามคำแนะนำสาธารณสุข)

• ลด “น้ำตาลเติมเพิ่ม (Added sugars)” ตาม ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (Centers for Disease Control and Prevention: CDC) และ แนวทางโภชนาการสำหรับชาวอเมริกัน: เด็กอายุต่ำกว่า 2 ปี ไม่ควรได้รับน้ำตาลเติมเพิ่ม และอายุ ≥2 ปี จำกัด <10% ของพลังงานต่อวัน. CDC+1
• อย่าใช้ “สารให้ความหวานที่ไม่ใช่น้ำตาล (Non-Sugar Sweeteners: NSS) เพื่อคุมน้ำหนัก” ตาม องค์การอนามัยโลก (World Health Organization: WHO) ซึ่ง ไม่แนะนำ การใช้ NSS เพื่อควบคุมน้ำหนักหรือป้องกันโรคไม่ติดต่อ. World Health Organization+1
• เน้นรูปแบบอาหารเพื่อสมอง (เช่น เมดิเตอร์เรเนียน/MIND) และวิถีชีวิตเพื่อสมองแข็งแรง ตาม สถาบันแห่งชาติเพื่อผู้สูงอายุ (National Institute on Aging: NIA) แม้งานทดลองสุ่มล่าสุดมีข้อค้นพบหลากหลาย แต่ภาพรวม ชี้ประโยชน์เชิงพฤติกรรมสุขภาพโดยรวม ต่อความเสี่ยงถดถอยของการรู้คิด. National Institute on Aging+1New England Journal of Medicine

🧭 ความหมายเชิงนโยบายและผู้บริโภคไทย

ผลการศึกษานี้ ไม่ใช่คำตัดสินสุดท้าย แต่เพิ่ม “สัญญาณความเสี่ยง” ต่อสมองจากการบริโภค LNCSs สูง ๆ โดยเฉพาะในวัยทำงานและผู้เป็นเบาหวาน จึงเหมาะกับแนวทาง ลดความหวานทุกชนิด (ทั้งน้ำตาลเติมเพิ่มและสารให้ความหวาน) ส่งเสริม อาหารทั้งตัว (whole foods) และ ฉลากโปร่งใส สำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีสารให้ความหวานหลายชนิดผสมกัน. American Academy of NeurologyAmerican Academy of Neurology

📌 สรุปสั้น

• งานวิจัย Neurology ชี้ การบริโภคสารให้ความหวานเทียมสูง เชื่อมโยงกับ การเสื่อมถอยด้านการคิด/ความจำเร็วขึ้น (~1.6 ปี ของการแก่ตัวทางการรู้คิด) โดยเด่นในคนอายุน้อยและผู้เป็นเบาหวาน ยังไม่พิสูจน์เหตุ-ผลโดยตรง. American Academy of NeurologyAmerican Academy of Neurology
• FDA ยืนยันกรอบ ความปลอดภัยตาม ADI สำหรับการใช้ในอาหาร แต่ CDC/WHO/NIA แนะนำลดความหวานและพึ่งพา รูปแบบอาหารเพื่อสุขภาพ มากกว่าพึ่งสารให้ความหวานแทน. U.S. Food and Drug AdministrationCDCWorld Health OrganizationNational Institute on Aging

🏛️ แหล่งอ้างอิง (Government & Intergovernmental Sources)

• สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (Food and Drug Administration: FDA) – ภาพรวม สารให้ความหวานความเข้มสูง และหลักการ ADI; หน้า “Aspartame and Other Sweeteners in Food” (อัปเดตปี 2025). U.S. Food and Drug Administration+2U.S. Food and Drug Administration+2
• ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (Centers for Disease Control and Prevention: CDC) – ข้อแนะนำ ลดน้ำตาลเติมเพิ่ม และเครื่องมือ “Be/Rethink Your Drink”. CDC+1
• สถาบันแห่งชาติเพื่อผู้สูงอายุ ภายใต้สถาบันสุขภาพแห่งชาติสหรัฐฯ (National Institute on Aging, National Institutes of Health: NIA/NIH) – ความรู้ สุขภาพการรู้คิด และหลักฐานด้านรูปแบบอาหารเพื่อสมอง. National Institute on Aging+1
• องค์การอนามัยโลก (World Health Organization: WHO) – แนวทางการใช้สารให้ความหวานที่ไม่ใช่น้ำตาล (NSS) ปี 2023 (ไม่แนะนำใช้เพื่อคุมน้ำหนัก/ลดความเสี่ยงโรคไม่ติดต่อ). World Health Organization+1
• สหราชอาณาจักร: คณะกรรมการที่ปรึกษาด้านโภชนาการวิทยา (Scientific Advisory Committee on Nutrition: SACN) – แถลงสนับสนุนแนวทาง WHO (เม.ย. 2025). GOV.UK

📚 แหล่งหลักของงานวิจัยข่าวนี้

• Neurology (AAN): Association Between Consumption of Low- and No-Calorie Artificial Sweeteners and Cognitive Decline – ฉบับเต็ม/สรุปบทความ และ ข่าวประชาสัมพันธ์ของ AAN. American Academy of Neurology+1American Academy of Neurology

📑 หมายเหตุสำคัญเพิ่มเติม

1. ยังไม่พิสูจน์เหตุ-ผลโดยตรง
   งานวิจัยใน Neurology แสดงเพียง “ความเชื่อมโยง” ระหว่างการบริโภคสารให้ความหวานเทียม (Artificial sweeteners) กับความเสื่อมด้านความคิดและความจำ ไม่สามารถสรุปได้แน่ชัดว่าเป็น “สาเหตุ” ของการแก่ของสมอง
2. ปริมาณที่ศึกษา ≠ การบริโภคทั่วไป
   ค่าเฉลี่ยการบริโภคในกลุ่มสูง (~191 มก./วัน) อาจไม่สะท้อนการบริโภคทั่วไปในประชากรไทย ซึ่งส่วนใหญ่บริโภคสารให้ความหวานเทียมในระดับต่ำกว่า
3. ผลกระทบเฉพาะกลุ่ม
   ความเชื่อมโยงเด่นชัดในผู้มีอายุน้อยกว่า 60 ปีและผู้เป็นเบาหวาน กลุ่มอื่นอาจไม่ได้รับผลกระทบเท่ากัน จำเป็นต้องมีงานวิจัยที่เจาะกลุ่มมากขึ้น
4. สารให้ความหวานแต่ละชนิดมีผลต่างกัน
   งานวิจัยชี้ว่าแอสปาร์แตม (Aspartame), ซัคคาริน (Saccharin), อะเซซัลเฟม-เค (Acesulfame-K) และโพลีออลบางชนิดเชื่อมโยงกับผลลัพธ์ทางสมอง แต่สารบางชนิด เช่น ทาคาโทส (Tagatose) ยังไม่พบความเชื่อมโยงเด่นชัด
5. คำแนะนำจากหน่วยงานรัฐยังคงเดิม
   ทั้ง สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (FDA), ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (CDC) และ องค์การอนามัยโลก (WHO) ยังคงแนะนำให้ใช้สารให้ความหวานภายใต้ “ปริมาณที่ยอมรับได้ต่อวัน (Acceptable Daily Intake: ADI)” และให้ลดการบริโภคน้ำตาลเติมเพิ่มเป็นหลัก
6. ควรติดตามการวิจัยต่อเนื่อง
   ผู้บริโภคและผู้กำหนดนโยบายควรติดตามงานวิจัยในอนาคต โดยเฉพาะงานทดลองแบบสุ่ม (Randomized controlled trials: RCTs) เพื่อยืนยันผลและหากลไกทางชีวภาพที่ชัดเจน