Posted on

🌍การสัมผัสมลพิษทางอากาศในระหว่างตั้งครรภ์เชื่อมโยงกับความเสี่ยงในการเกิดออทิสติกในเด็ก

Posted on

กรณีศึกษา: เด็กเสียชีวิตจากโรคหัดที่แฝงอยู่ในสมอง — ย้ำความสำคัญของวัคซีน

หน่วยงานสาธารณสุขประจำมณฑลลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา ยืนยันว่าเด็กวัยเรียนรายหนึ่งเสียชีวิตจาก ภาวะสมองอักเสบกึ่งเรื้อรังจากโรคหัด (ซับแอคคิวท์ สเกลอโรซิง แพนเอนเซฟาไลทิส: เอสเอสพีอี [SSPE]) ซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นได้ “หลายปี” หลังติดเชื้อหัดตั้งแต่วัยทารก ขณะนั้นเด็กยังอายุน้อยเกินกว่าจะรับวัคซีนได้ เหตุการณ์นี้ย้ำถึงความสำคัญของภูมิคุ้มกันหมู่ผ่านการฉีดวัคซีนให้ครบถ้วนเพื่อปกป้องทารกและผู้ที่ยังฉีดวัคซีนไม่ได้เสียก่อน (แหล่งข่าวทางการ: กรมสาธารณสุขมณฑลลอสแอนเจลิส). Public Health Los Angeles County


🧠 เอสเอสพีอี (SSPE) คืออะไร และทำไมถึงเกิด “หลายปี” หลังหายจากหัด

  • เอสเอสพีอี (ซับแอคคิวท์ สเกลอโรซิง แพนเอนเซฟาไลทิส [SSPE]) เป็นโรคเสื่อมของระบบประสาทส่วนกลางที่พบได้น้อยแต่มีอัตราการเสียชีวิตสูง เกิดจากไวรัสหัดที่คงอยู่ในสมองหลังการติดเชื้อครั้งก่อน แล้วค่อย ๆ ทำลายสมองอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดการเสื่อมถอยด้านพฤติกรรม สติปัญญา อาการชัก และนำไปสู่การเสียชีวิตในที่สุด อาการมักเริ่มเฉลี่ยหลายปีหลังติดเชื้อหัดครั้งแรก (มัก ~7 ปี แต่อาจนานกว่านั้น) ตามรายงานของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (ศคปส. สหรัฐฯ [CDC]) และแนวทางคณะกรรมการที่ปรึกษาด้านภูมิคุ้มกัน (เอซีไอพี [ACIP]). CDC+1

📊 ความเสี่ยง: ต่ำแต่ร้ายแรง โดยเฉพาะเมื่อ “ติดเชื้อในวัยทารก”

  • หลักฐานภาครัฐระบุว่า ความเสี่ยงโดยรวมของเอสเอสพีอี (SSPE) หลังติดเชื้อหัดมีช่วงประมาณ 4–11 รายต่อผู้ป่วยหัด 100,000 ราย และ “เสี่ยงสูงขึ้นมาก” หากการติดเชื้อเกิด ก่อนอายุ 2 ปี (เช่น วัยทารกที่ยังไม่ได้รับวัคซีน) ซึ่งสอดคล้องกับกรณีเด็กในลอสแอนเจลิสล่าสุด. CDC+1
  • โรคหัดเองมีภาวะแทรกซ้อนรุนแรงอื่น ๆ ด้วย เช่น ปอดบวม เยื่อหุ้มสมอง/สมองอักเสบ ต้องนอนโรงพยาบาล และอาจเสียชีวิต ตามข้อมูลล่าสุดของศคปส. สหรัฐฯ (CDC). CDC+1

🛡️ วัคซีนเอ็มเอ็มอาร์ (โรคหัด–คางทูม–หัดเยอรมัน: เอ็มเอ็มอาร์ [MMR]) ป้องกันได้สูงมาก

  • วัคซีนเอ็มเอ็มอาร์ (MMR) ให้การป้องกันโรคหัด ~93% หลัง 1 เข็ม และ ~97% หลัง 2 เข็ม ตามข้อมูลทางการของศคปส. สหรัฐฯ (CDC). CDC+3CDC+3CDC+3
  • การฉีดวัคซีนหัดอย่างครอบคลุมสัมพันธ์กับการ “ลดลงอย่างมาก” ของผู้ป่วยเอสเอสพีอี (SSPE) ในระดับประชากร องค์การอนามัยโลก (องค์การอนามัยโลก [WHO]) ระบุชัดว่าวัคซีนไม่เพิ่มความเสี่ยงเอสเอสพีอี (SSPE) และการใช้เชื้อวัคซีนไม่ก่อให้เกิดเอสเอสพีอี (SSPE). World Health Organization

👶 ทำไม “ภูมิคุ้มกันหมู่” สำคัญต่อทารก

  • ทารกอายุต่ำกว่าเกณฑ์รับวัคซีนเข็มแรกยัง “พึ่งพา” ภูมิคุ้มกันหมู่จากผู้ใหญ่และเด็กโตที่ได้รับวัคซีนครบ ช่วยลดการแพร่เชื้อในชุมชนและปกป้องผู้ที่ยังฉีดไม่ได้ ซึ่งเป็นสาระสำคัญที่หน่วยงานสาธารณสุขลอสแอนเจลิสย้ำหลังเกิดเหตุ. Public Health Los Angeles County

🧪 การป้องกันหลังสัมผัส (PEP): หน้าต่างเวลาที่สำคัญ

  • หากเพิ่งสัมผัสผู้ป่วยหัดและ ยังไม่มีหลักฐานภูมิคุ้มกัน ศคปส. สหรัฐฯ (CDC) แนะนำมาตรการ ป้องกันหลังสัมผัส (โพสต์–เอ็กซ์โพเชอร์ โพรฟิแลกซิส: พีอีพี [PEP]) ดังนี้
    1. ฉีดวัคซีนเอ็มเอ็มอาร์ (MMR) ภายใน 72 ชั่วโมง หลังสัมผัสครั้งแรก
    2. ให้สารภูมิคุ้มกัน (อิมมูนโกลบูลิน: ไอจี [IG]) ภายใน 6 วัน หลังสัมผัส (ห้ามให้พร้อมกันกับวัคซีน)
      พร้อมทั้งใช้ การแยกโรคแบบทางอากาศ (แอร์บอร์น พรีคอชั่นส์ [Airborne Precautions]) สำหรับผู้ไม่มีภูมิคุ้มกันตั้งแต่วันที่ 5 หลังสัมผัสแรกถึงวันที่ 21 หลังสัมผัสสุดท้าย ตามแนวทางควบคุมการติดเชื้อของศคปส. สหรัฐฯ (CDC). CDC+2CDC+2
  • หน่วยงานสาธารณสุขระดับมลรัฐของสหรัฐฯ เช่น กระทรวงสาธารณสุขวอชิงตัน และนอร์ทแคโรไลน่า ก็ย้ำหน้าต่างเวลา 72 ชั่วโมง (MMR) และ ภายใน 6 วัน (IG) เช่นกัน. Washington State Department of Health+1

🧭 คำแนะนำสำหรับครอบครัว สถานศึกษา และผู้เดินทาง

  • ตรวจทบทวนสมุดวัคซีน และรับวัคซีนเอ็มเอ็มอาร์ (MMR) ให้ครบตามเกณฑ์ เพื่อปกป้องตัวเองและทารกในชุมชน (ศคปส. สหรัฐฯ [CDC]). CDC
  • ผู้เดินทาง ควรได้รับวัคซีนครบก่อนเดินทาง โดยเฉพาะหากไปพื้นที่ที่มีการระบาด (ศคปส. สหรัฐฯ [CDC]). CDC
  • สถานศึกษา/สถานพัฒนาเด็กเล็ก ควรมีระบบคัดกรองอาการ แจ้งเตือนการสัมผัสเสี่ยง และประสานหน่วยงานสาธารณสุขเพื่อพิจารณา PEP และมาตรการแยกโรคตามแนวทางควบคุมการติดเชื้อ (ศคปส. สหรัฐฯ [CDC]). CDC

บริบทประเทศไทย: เฝ้าระวังต่อเนื่องและการฉีดวัคซีนตามแผนงานสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรค

  • กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข รายงานการเฝ้าระวังโรคหัดและการระบาดเป็นหย่อม ๆ ในบางช่วงที่ผ่านมา สะท้อนความจำเป็นของการฉีดวัคซีนตามกำหนด รวมถึงการเพิ่มความครอบคลุมในพื้นที่เสี่ยง. Department of Disease Control

หมายเหตุ: เกณฑ์/กำหนดการรับวัคซีนในไทยโปรดอ้างอิงประกาศหรือคู่มือฉบับล่าสุดจากหน่วยงานรัฐในพื้นที่ของท่าน


🧾 แหล่งอ้างอิงจากหน่วยงานภาครัฐ

  1. กรมสาธารณสุขมณฑลลอสแอนเจลิส (Los Angeles County Department of Public Health) — ข่าวประชาสัมพันธ์กรณีเสียชีวิตจากเอสเอสพีอี (SSPE). Public Health Los Angeles County
  2. ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (ศคปส. สหรัฐฯ [CDC]) — ภาวะแทรกซ้อนของโรคหัด; ภาพรวมทางคลินิก; คำถามที่พบบ่อย; ประสิทธิผลวัคซีนเอ็มเอ็มอาร์ (MMR); คำแนะนำสำหรับผู้ให้บริการ; การควบคุมการติดเชื้อในสถานพยาบาล; แจ้งเตือนด้านสาธารณสุข (HAN) สำหรับการระบาด; มาตรการ PEP (MMR/IG). CDC+9CDC+9CDC+9
  3. องค์การอนามัยโลก (องค์การอนามัยโลก [WHO]) — เอกสารความปลอดภัยและผลกระทบของการฉีดวัคซีนเอ็มเอ็มอาร์ (MMR) ต่อการเกิดเอสเอสพีอี (SSPE). World Health Organization
  4. เอกสารวิชาการ/รายงานของศคปส. สหรัฐฯ (CDC Stacks/สไลด์ข้อมูล) — ความเสี่ยงเอสเอสพีอี (SSPE) สูงขึ้นหากติดเชื้อก่อนอายุ 2 ปี; สถิติภาวะแทรกซ้อน. CDC Stacks+1
  5. กระทรวงสาธารณสุขไทย—กรมควบคุมโรค (DDC, MOPH) — รายงานเฝ้าระวังเหตุการณ์/คำแนะนำเชิงนโยบายเกี่ยวกับโรคหัดในประเทศไทย. Department of Disease Control
  6. หน่วยงานสาธารณสุขระดับมลรัฐในสหรัฐฯ (ตัวอย่าง: วอชิงตัน, นอร์ทแคโรไลน่า) — แนวทาง PEP สำหรับผู้สัมผัสเสี่ยง: หน้าต่างเวลา 72 ชม. (MMR) และภายใน 6 วัน (IG). Washington State Department of Health+1

ข้อควรทราบสำหรับผู้อ่านเว็บไซต์: หากครอบครัวของท่านมีทารกหรือสมาชิกที่ยังฉีดวัคซีนไม่ได้ และเกิดการสัมผัสเสี่ยง โปรดติดต่อหน่วยงานสาธารณสุข/แพทย์ในพื้นที่โดยเร็ว เพื่อประเมินคุณสมบัติการรับ พีอีพี (PEP) ตามกรอบเวลาที่เหมาะสม (72 ชั่วโมงสำหรับเอ็มเอ็มอาร์ [MMR]; ภายใน 6 วันสำหรับไอจี [IG]) และปฏิบัติตามแนวทาง แอร์บอร์น พรีคอชั่นส์ (Airborne Precautions) ในการป้องกันการแพร่เชื้อ. CDC+2CDC+2

Posted on

💉 ผลสำรวจชี้ คนอเมริกันส่วนใหญ่ยังสนับสนุนกฎวัคซีนเด็กเข้าเรียน

📰 ภาพรวมคนอเมริกัน “ส่วนใหญ่ยังเห็นด้วย” กับข้อกำหนดวัคซีนเข้าเรียน

ผลสำรวจผู้ปกครองที่จัดทำโดย ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (CDC) ในเดือนมิถุนายน–กรกฎาคม 2024 พบว่า “ผู้ปกครองส่วนใหญ่สนับสนุนข้อกำหนดวัคซีนสำหรับการเข้าเรียนในโรงเรียน/ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก” ขณะที่ส่วนน้อยไม่เห็นด้วยหรือยัง “ไม่ตัดสินใจ” โดยรายงานสรุปผลและตารางข้อมูลเผยแพร่ในหน้า SchoolVaxView ของ CDC (และถูกรับรองซ้ำในรายงาน รายงานการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตรายสัปดาห์ (Morbidity and Mortality Weekly Report: MMWR) เดือนตุลาคม 2024). CDC+2CDC+2


🧭 “กฎวัคซีนเข้าเรียน” คืออะไร และใครเป็นผู้ออกกฎ?

กฎหมายสหรัฐอเมริกากำหนดให้ เป็นอำนาจของมลรัฐและท้องถิ่น ในการออกข้อกำหนดวัคซีนสำหรับนักเรียนทั้งโรงเรียนรัฐ เอกชน และศูนย์รับเลี้ยงเด็ก โดย CDC อธิบายว่า ข้อกำหนดเหล่านี้เป็น “เครื่องมือสำคัญ” เพื่อคงระดับความครอบคลุมวัคซีนให้สูงและลดโรคที่ป้องกันได้ด้วยวัคซีน (Vaccine-Preventable Diseases). กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ สหรัฐอเมริกาไม่มี “ข้อกำหนดวัคซีนระดับรัฐบาลกลางสำหรับนักเรียน” แต่มีบทบาทสนับสนุนด้านข้อมูลและหลักฐาน. CDC+1


📉 ตัวชี้วัดเชิงพฤติกรรม: อัตรายกเว้น (exemptions) เพิ่มขึ้น—สัญญาณท้าทายการยอมรับกฎ

แม้ผลสำรวจ CDC ชี้ “เสียงสนับสนุนส่วนใหญ่” แต่ข้อมูลภาคสนามสะท้อนความท้าทาย: รายงาน MMWR ปีการศึกษา 2023–24 ระบุว่า ความครอบคลุมวัคซีนหลักของนักเรียนอนุบาลลดลงต่ำกว่า 93% และ อัตราการยกเว้นจากวัคซีนเพิ่มเป็น 3.3% โดยหลายเขตรายงานการยกเว้นเกิน 5% ต่อเนื่อง ส่วนข้อมูลอัปเดตหน้า SchoolVaxView ระบุว่าปีการศึกษา 2024–25 อัตรายกเว้นเพิ่มเป็น 3.6% และมี 17 รัฐที่อัตรายกเว้นเกิน 5% ซึ่งสัมพันธ์กับความเสี่ยงการระบาดของโรคอย่างหัด (measles). CDC+2CDC+2


🧑‍🤝‍🧑 ทำไม “กฎวัคซีนเข้าเรียน” จึงยังสำคัญ? — มุมมองด้านสาธารณสุขของรัฐ

CDC ระบุชัดว่า “กฎวัคซีนเข้าเรียนของรัฐ/ท้องถิ่น” ช่วยรักษาความครอบคลุมวัคซีนให้สูงและลดโอกาสเกิดการระบาดในชุมชนโรงเรียน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีโอกาสแพร่โรคสูงจากการอยู่ร่วมกันหนาแน่น. CDC+1


📊 หลักฐานด้านผลกระทบโรค: เคสหัด (measles) ปี 2025 พุ่ง—เชื่อมโยงกับพื้นที่ครอบคลุมต่ำ

ข้อมูลเฝ้าระวังล่าสุดของ CDC ระบุว่าในปี 2025 สหรัฐฯ รายงานการระบาดหัดจำนวนมากผิดปกติ โดยรายงาน MMWR เดือนเมษายน 2025 ชี้ว่ากว่า 80% ของผู้ป่วยเชื่อมโยงกับการระบาดในชุมชนที่มีความครอบคลุมวัคซีนต่ำ ขณะที่แดชบอร์ด CDC ระบุ “จำนวนการระบาดสะสม” และสัดส่วนผู้ป่วยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับคลัสเตอร์การระบาด. ข้อเท็จจริงนี้ตอกย้ำบทบาทของกฎวัคซีนเข้าเรียนต่อการป้องกันโรค. CDC+1


🧒 มุมมองของผู้ปกครองต่อ “ข้อยกเว้น” และเหตุผลที่ไม่เห็นด้วย

รายงานสรุปผลสำรวจ SchoolVaxView (CDC) ปี 2024 ระบุว่า ผู้ปกครองที่เคยหรือมีแผนขอยกเว้นกฎวัคซีนมักอ้าง “เหตุผลเชิงความเชื่อส่วนบุคคล/ปรัชญา” มากกว่าเหตุผลด้านการแพทย์ ทั้งนี้ MMWR 2024 อ้างอิงผลสำรวจดังกล่าวและชี้ว่าสัดส่วน “ไม่เห็นด้วยว่ากฎวัคซีนจำเป็น” ใกล้เคียงกับสัดส่วนเด็กที่ “ยังไม่ได้รับวัคซีนครบ” สะท้อนความเชื่อมโยงระหว่างทัศนคติกับพฤติกรรมจริง. CDC+1


🏥 ‘เข้าถึงได้’ ก็สำคัญ: โครงการวัคซีนสำหรับเด็ก (VFC) ลดอุปสรรคด้านต้นทุน

เพื่อให้การยอมรับกฎเป็นไปได้จริง โครงการวัคซีนสำหรับเด็ก (Vaccines for Children: VFC) ของ CDC จัดหาวัคซีน “ไม่มีค่าใช้จ่าย” ให้เด็กที่มีสิทธิ์ (เช่น ผู้มีสิทธิ์ตามเมดิเคด ผู้ไม่มีประกัน ผู้มีประกันไม่ครอบคลุม และชนพื้นเมืองอเมริกัน/อะแลสกา) โครงการนี้ก่อตั้งโดยสภาคองเกรสตั้งแต่ปี 1994 และถูกย้ำบทบาทอีกครั้งในวาระ “30 ปี VFC” ปี 2024 ว่าเป็นเครื่องมือสำคัญด้านความเท่าเทียมสุขภาพ. CDC+2CDC+2


🧩 สิ่งที่ “โพลของภาครัฐ” สะท้อนต่อเนื่อง: แนวโน้มความลังเลวัคซีนในครัวเรือน

ข้อมูลจาก สำนักสำมะโนประชากรแห่งสหรัฐอเมริกา (U.S. Census Bureau) ผ่าน แบบสำรวจสถานการณ์ครัวเรือน (Household Pulse Survey: HPS) ซึ่งวิเคราะห์โดย สำนักงานผู้ช่วยรัฐมนตรีฝ่ายนโยบายและการประเมิน กระทรวงสาธารณสุขและบริการมนุษย์สหรัฐอเมริกา (Office of the Assistant Secretary for Planning and Evaluation: ASPE) ชี้ให้เห็นปัจจัยทางสังคม-ประชากรที่สัมพันธ์กับ “ความลังเลวัคซีนของบุตรหลาน” และติดตามเหตุผลไม่รับวัคซีนในช่วงปี 2021–2023 ซึ่งช่วยให้รัฐวางนโยบายสื่อสารและบริการฉีดวัคซีนที่ตรงจุดมากขึ้น. ASPECensus.gov+1


✅ บทสรุปเชิงนโยบาย

  1. เสียงส่วนใหญ่ของผู้ปกครองยังสนับสนุนกฎวัคซีนเข้าเรียน (ผลสำรวจของ CDC), 2) แต่ตัวชี้วัดภาคสนาม อย่าง อัตรายกเว้นที่เพิ่มขึ้น และ ความครอบคลุมที่ลดลง บ่งชี้ความเสี่ยงการระบาดในโรงเรียน, 3) มาตรการเสริม เช่น VFC และการสื่อสารเชิงหลักฐานจากข้อมูล HPS/ASPE มีบทบาทสำคัญเพื่อลดอุปสรรคและเพิ่มการยอมรับกฎในทางปฏิบัติ. CDC+2CDC+2ASPE

📚 แหล่งอ้างอิง (หน่วยงานภาครัฐ)

  • ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐอเมริกา (CDC):
    • Parental attitudes toward school/daycare vaccine requirements (SchoolVaxView, Oct 2024) และตารางข้อมูลประกอบ. CDC+1
    • MMWR: Kindergarten vaccination coverage & exemptions, 2023–24; แนวโน้มความครอบคลุม/การยกเว้น. CDC+1
    • School vaccination requirements overview; เหตุผลเชิงสาธารณสุขของ “กฎเข้าเรียน”. CDC+1
    • สถานการณ์หัดปี 2025 (หน้า “Measles Cases and Outbreaks”) และ MMWR Measles Update. CDC+1
    • โครงการวัคซีนสำหรับเด็ก (VFC) — ภาพรวม/คุณสมบัติ/บทบาท. CDC+2CDC+2
  • สำนักสำมะโนประชากรแห่งสหรัฐอเมริกา (U.S. Census Bureau) และ สำนักงานผู้ช่วยรัฐมนตรีฝ่ายนโยบายและการประเมิน กระทรวงสาธารณสุขและบริการมนุษย์สหรัฐอเมริกา (ASPE, HHS): การวิเคราะห์ Household Pulse Survey เกี่ยวกับทัศนคติและเหตุผลความลังเลวัคซีนของครัวเรือน. Census.govASPE
Posted on

📖 งานวิจัยใหม่ยืนยัน นมแม่มีบทบาทสำคัญต่อการป้องกันภาวะวัยรุ่นก่อนวัย (CPP)

เกาหลีใต้ – มกราคม 2025
งานวิจัยขนาดใหญ่จากฐานข้อมูลสุขภาพแห่งชาติเกาหลีใต้พบว่า เด็กที่ได้รับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ (Breastfeeding) อย่างเดียวในช่วง 4–6 เดือนแรกของชีวิต มีความเสี่ยงต่อการเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP) ต่ำกว่าเด็กที่เลี้ยงด้วยนมผสม (Mixed Feeding) หรือนมผง (Formula Feeding) โดยผลลัพธ์ยังชี้ให้เห็นว่า ความอ้วนในวัยเด็กก่อนเข้าสู่วัยรุ่น (Prepubertal Adiposity) มีบทบาทเป็นปัจจัยกลางที่ส่งผลต่อความสัมพันธ์นี้


📌 ความสำคัญของปัญหาวัยเจริญพันธุ์ก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP)

อัตราการเกิดวัยเจริญพันธุ์ก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP) เพิ่มขึ้นทั่วโลก ซึ่งเป็นสัญญาณเตือนถึง ผลกระทบระยะยาวต่อสุขภาพ เช่น โรคหัวใจ เบาหวาน และความผิดปกติของฮอร์โมน งานวิจัยนี้มีเป้าหมายเพื่อทำความเข้าใจว่าการเลี้ยงลูกในช่วงวัยทารก มีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการเกิด CPP หรือไม่


🧾 วิธีการศึกษา

งานวิจัยนี้ใช้ข้อมูลจาก ฐานข้อมูลหลักประกันสุขภาพแห่งชาติเกาหลีใต้ (National Health Insurance Service Database) ครอบคลุมเด็กกว่า 322,731 คน ที่เกิดระหว่างปี 2007–2020 โดยเก็บข้อมูลจากการตรวจสุขภาพประจำ 2 ช่วงอายุ คือ 4–6 เดือน และ 66–71 เดือน

  • เด็กที่ถูกเลี้ยงด้วยนมแม่อย่างเดียว (Breastfeeding only) มีสัดส่วน 46%
  • เด็กที่เลี้ยงด้วยนมผง (Formula Feeding) มีสัดส่วน 34.9%
  • เด็กที่เลี้ยงด้วยวิธีผสม (Mixed Feeding) มีสัดส่วน 19.1%

🍼 ผลการวิจัย

เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่เลี้ยงด้วยนมแม่เพียงอย่างเดียว พบว่า:

  • เด็กที่เลี้ยงด้วย นมผง (Formula Feeding) มีความเสี่ยงสูงที่สุดในการเกิดวัยเจริญพันธุ์ก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP)
    • เด็กผู้ชาย: ความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 16% (ค่า AHR 1.16)
    • เด็กผู้หญิง: ความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 60% (ค่า AHR 1.60)
  • เด็กที่เลี้ยงด้วย นมผสม (Mixed Feeding) ก็มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น
    • เด็กผู้ชาย: ความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 14% (ค่า AHR 1.14)
    • เด็กผู้หญิง: ความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 45% (ค่า AHR 1.45)

⚖️ บทบาทของความอ้วนก่อนวัยรุ่น (Prepubertal Adiposity)

การวิเคราะห์เชิงสถิติแบบ “การไกล่เกลี่ยเชิงสาเหตุ” (Causal Mediation Analysis) พบว่า ภาวะอ้วนในวัยเด็กก่อนเข้าสู่วัยรุ่น (Prepubertal Adiposity) เป็นตัวกลางที่อธิบายผลของการเลี้ยงด้วยนมผงที่สัมพันธ์กับวัยเจริญพันธุ์ก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP) ได้ถึง

  • 7.2% ในเด็กผู้ชาย
  • 17.8% ในเด็กผู้หญิง

📊 ความหมายต่อการสาธารณสุข (Public Health)

ผลการศึกษานี้ยืนยันว่า โภชนาการในวัยทารกมีบทบาทสำคัญต่อการเจริญเติบโตทางฮอร์โมนและเวลาที่เข้าสู่วัยรุ่น โดยการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ (Breastfeeding) ในช่วง 4–6 เดือนแรก มีส่วนช่วย ลดความเสี่ยงการเข้าสู่วัยรุ่นก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP) และช่วยควบคุมปัจจัยเสี่ยงอย่างภาวะอ้วนในวัยเด็ก


🔍 บทสรุป

งานวิจัยระดับประเทศนี้ชี้ว่า การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ (Breastfeeding) เป็นแนวทางที่ควรได้รับการสนับสนุนต่อไป เพื่อประโยชน์ต่อสุขภาพระยะยาวของเด็กทั้งในแง่ การควบคุมภาวะอ้วน (Prepubertal Adiposity) และการป้องกัน การเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ก่อนวัย (Central Precocious Puberty: CPP) ซึ่งเป็นปัญหาที่กำลังเพิ่มขึ้นทั่วโลก


📚 แหล่งอ้างอิง

  • Choe Y, Kim YJ, Yang S, et al. Breastfeeding, Prepubertal Adiposity, and Development of Precocious Puberty. JAMA Network Open. Published August 18, 2025. doi:10.1001/jamanetworkopen.2025.27455
Posted on

🦠 ไวรัสอาร์เอสวี (RSV) คืออะไร? อันตรายแค่ไหน พร้อมแนวทางป้องกันและรักษา

ในช่วงฤดูฝนและฤดูหนาวของทุกปี มีโรคระบบทางเดินหายใจหลายชนิดที่ระบาดในเด็ก โดยเฉพาะโรคที่เกิดจากไวรัสอาร์เอสวี หรือ RSV (อาร์-เอส-วี) ซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของโรคหลอดลมฝอยอักเสบและปอดอักเสบในเด็กเล็ก แม้ในผู้ใหญ่บางกลุ่มก็อาจติดเชื้อและมีอาการรุนแรงได้เช่นกัน บทความนี้จะพาคุณรู้จักกับ RSV อย่างครบถ้วน พร้อมข้อมูลจากหน่วยงานภาครัฐโดยตรง


🔍 ไวรัส RSV คืออะไร?

RSV ย่อมาจาก Respiratory Syncytial Virus (เรส-พิ-ระ-ทอ-รี ซิน-ซิ-เชิล ไว-รัส) เป็นไวรัสที่ก่อให้เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ โดยเฉพาะในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี และอาจก่อโรครุนแรงในเด็กอายุต่ำกว่า 2 ปี ผู้สูงอายุ หรือผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น โรคหัวใจ หรือภูมิคุ้มกันบกพร่อง

📌 กรมควบคุมโรค (2566) ระบุว่า RSV เป็นไวรัสที่พบได้ตลอดปี แต่จะพบมากในช่วงฤดูฝนและต้นฤดูหนาว โดยสามารถแพร่กระจายได้จากการไอ จาม หรือสัมผัสสิ่งของที่มีสารคัดหลั่งปนเปื้อน


⚠️ RSV อันตรายแค่ไหน?

ในเด็กเล็ก RSV สามารถทำให้เกิดโรครุนแรง เช่น:

  • หลอดลมฝอยอักเสบ (Bronchiolitis – บรอน-คี-โอ-ไล-ทิส)
  • ปอดอักเสบ (Pneumonia – นิว-โม-เนีย)

ในผู้ใหญ่ส่วนใหญ่มักมีอาการคล้ายไข้หวัดธรรมดา แต่ในกลุ่มเสี่ยงสูง เช่น ผู้สูงอายุ หรือผู้มีโรคเรื้อรัง RSV อาจทำให้เกิดภาวะหายใจลำบากหรือเข้าโรงพยาบาลได้

📌 ตามรายงานของ Centers for Disease Control and Prevention (CDC) (ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐฯ) พบว่าในสหรัฐฯ มีผู้เสียชีวิตจาก RSV มากกว่า 10,000 รายต่อปีในกลุ่มผู้สูงอายุ และมีเด็กเล็กเข้าโรงพยาบาลมากกว่า 58,000 รายต่อปี


🛡️ แนวทางป้องกันไวรัส RSV

✅ สำหรับบุคคลทั่วไป

  • ล้างมือบ่อย ๆ ด้วยสบู่และน้ำอย่างน้อย 20 วินาที
  • หลีกเลี่ยงการสัมผัสใบหน้า จมูก ปาก
  • ทำความสะอาดของเล่น พื้นผิว และของใช้ที่เด็กสัมผัสเป็นประจำ
  • หลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับผู้ป่วยทางเดินหายใจ

📌 กรมอนามัยแนะนำว่า การล้างมือและทำความสะอาดของใช้เด็กอย่างสม่ำเสมอ เป็นหัวใจของการป้องกัน RSV

✅ สำหรับเด็กเล็กและกลุ่มเสี่ยง

  • หลีกเลี่ยงการพาเด็กไปในที่แออัดหรือมีผู้ป่วย
  • ให้เด็กกินนมแม่อย่างน้อย 6 เดือน เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติ
  • พิจารณาให้วัคซีนป้องกัน RSV หากอยู่ในกลุ่มเสี่ยงตามคำแนะนำของแพทย์

📌 สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี (2565) แนะนำให้เด็กที่คลอดก่อนกำหนดหรือมีโรคหัวใจพิจารณารับยาป้องกัน RSV ตามเกณฑ์ของแพทย์


💊 แนวทางการรักษา RSV

ขณะนี้ยังไม่มียารักษา RSV โดยตรง (antiviral – แอน-ทิ-ไว-รอล) แต่สามารถรักษาตามอาการ ดังนี้:

  • ให้ยาลดไข้ เช่น พาราเซตามอล
  • ให้สารน้ำและดูแลภาวะขาดน้ำ
  • ใช้เครื่องพ่นยา หรือออกซิเจนหากมีภาวะหายใจลำบาก
  • ในกรณีรุนแรงอาจต้องนอนโรงพยาบาลเพื่อเฝ้าระวัง

📌 กระทรวงสาธารณสุขย้ำว่า การรักษา RSV เป็นแบบประคับประคองตามอาการ และไม่ควรใช้ยาปฏิชีวนะ (antibiotic – แอน-ทิ-ไบ-ออ-ติก) เว้นแต่มีการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อน


📌 สรุป

ไวรัส RSV เป็นเชื้อที่ก่อให้เกิดโรคทางเดินหายใจที่สำคัญ โดยเฉพาะในเด็กเล็ก ผู้สูงอายุ และผู้ที่มีโรคประจำตัว แม้ในผู้ใหญ่ทั่วไปมักมีอาการไม่รุนแรง แต่ควรตระหนักถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้ การดูแลสุขอนามัยพื้นฐาน เช่น การล้างมือ และหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้ป่วยยังคงเป็นมาตรการสำคัญที่ช่วยลดการแพร่กระจายของไวรัส RSV ได้อย่างมีประสิทธิภาพ


📚 แหล่งอ้างอิง

  1. กรมควบคุมโรค, กระทรวงสาธารณสุข. (2566). สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัส RSV ในประเทศไทย.
  2. สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี. (2565). แนวทางการดูแลเด็กติดเชื้อไวรัส RSV.
  3. กรมอนามัย, กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการป้องกันโรคระบบทางเดินหายใจในเด็กเล็ก.
  4. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). (2023). RSV in Infants and Young Children.
  5. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). (2023). RSV in Older Adults.
Posted on

เพิ่มน้ำหนักวัยเด็ก ช่วยให้สูงขึ้น ไม่เสี่ยงอ้วนหรือความดันสูง งานวิจัยจากมาลีเผย

มาลี, แอฟริกาตะวันตก – งานวิจัยติดตามกลุ่มเด็กในประเทศมาลีนานกว่า 20 ปี พบว่า เด็กที่มีน้ำหนักเพิ่มขึ้นในวัยเด็กเล็ก มีแนวโน้มจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สูงขึ้น โดยไม่เพิ่มความเสี่ยงต่อโรคอ้วนหรือความดันโลหิตสูงมากนัก

การศึกษาครั้งนี้มีจุดเริ่มต้นตั้งแต่ปี 1998 โดยนักวิจัยได้ติดตามเด็กกว่า 1,300 คนในหมู่บ้านชนบทของประเทศมาลี ตั้งแต่อายุประมาณ 1 ขวบ จนถึงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น โดยวัดส่วนสูง น้ำหนัก และความดันโลหิตอย่างต่อเนื่อง

เด็กที่น้ำหนักเพิ่มขึ้นเล็กน้อย มีแนวโน้มสูงขึ้นเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่

ข้อมูลจากงานวิจัยพบว่า หากเด็กมีน้ำหนักมากกว่าค่าเฉลี่ยในช่วงอายุ 1–10 ปี จะมีแนวโน้มสูงขึ้นเฉลี่ย 3–4 เซนติเมตรเมื่ออายุประมาณ 21 ปี โดยเฉพาะในกลุ่มที่เคยมีปัญหาขาดสารอาหารหรือแคระแกร็น

ความเสี่ยงโรคอ้วนและความดันโลหิตสูงเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย

แม้ว่าน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นอาจส่งผลให้ค่าความดันโลหิตและค่าดัชนีมวลกาย (BMI) สูงขึ้นเล็กน้อยในวัยผู้ใหญ่ แต่ผลกระทบโดยรวมถือว่าน้อยมาก โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับประโยชน์จากการมีรูปร่างที่สูงขึ้น เช่น ลดความเสี่ยงการคลอดติดขัดในเพศหญิง และเพิ่มโอกาสทางการศึกษาหรือรายได้ในเพศชาย

ผู้วิจัยแนะควรส่งเสริมโภชนาการเด็กแม้พ้นวัย 2 ขวบ

โดยทั่วไป มาตรการด้านสาธารณสุขมักให้ความสำคัญกับโภชนาการในช่วง 1,000 วันแรกของชีวิต (ตั้งแต่ตั้งครรภ์จนถึง 2 ขวบ) แต่การศึกษานี้ชี้ว่า การดูแลโภชนาการหลังวัย 2 ขวบก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน โดยเฉพาะในพื้นที่ที่ยังมีเด็กแคระแกร็นจำนวนมาก

ผลสะท้อนนโยบายในประเทศยากจน

งานวิจัยนี้มีนัยสำคัญสำหรับประเทศกำลังพัฒนา โดยเสนอว่าการให้โอกาสเด็กได้รับโภชนาการเพียงพอ แม้จะเพิ่มน้ำหนักเล็กน้อย ก็อาจช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างมีศักยภาพและสุขภาพดีในระยะยาว.

แหล่งที่มา
Strassmann BI, Amankwaa A, Osei A, et al. Risks and Benefits of Weight Gain in Children With Undernutrition. JAMA Network Open. 2025;6(6):e2514289. doi:10.1001/jamanetworkopen.2025.14289

Posted on

เปิดผลวิจัยชิ้นใหม่! โควิดทำเด็กสุขภาพแย่ลง แต่ไม่ใช่เพราะออนไลน์

ในช่วงการระบาดของโควิด-19 เด็ก ๆ ทั่วโลกต้องเรียนออนไลน์ อยู่บ้าน และใช้ชีวิตแบบจำกัดการเคลื่อนไหวมากขึ้น ซึ่งหลายคนสงสัยว่าแบบเรียนออนไลน์นี่แหละตัวร้ายที่ทำให้เด็กไม่แข็งแรงเหมือนเดิม

แต่ผลการวิจัยล่าสุดจากสหรัฐฯ ที่วิเคราะห์ข้อมูลจากนักเรียนกว่า 150,000 คนใน 264 โรงเรียนกลับพบว่า เด็กฟิตน้อยลงจริงในช่วงโควิด-19 แต่ไม่ใช่เพราะเรียนออนไลน์!

เด็กออกกำลังกายน้อยลง จนร่างกายไม่ฟิต

ผลวิจัยระบุว่า ระหว่างช่วงโควิด-19 เด็กมีแนวโน้ม “ไม่ผ่านเกณฑ์ความฟิต” ทั้งในด้าน

  • สมรรถภาพหัวใจและปอด (Cardiorespiratory Fitness: CRF)
  • ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ (Musculoskeletal Fitness: MSF)

เด็กผู้หญิงมีค่าความฟิตลดลงเฉลี่ย 0.55 mL/kg/min ส่วนเด็กผู้ชายลดลงมากกว่านั้น คือ 0.86 mL/kg/min ซึ่งเป็นค่าที่แสดงถึงระดับความสามารถในการออกแรงต่อเนื่อง

ไม่ใช่การเรียนออนไลน์ที่ทำให้ไม่ฟิต แต่คือการ “ไม่ได้ขยับตัว”

สิ่งที่น่าสนใจคือ โรงเรียนที่ให้เด็กเรียนออนไลน์หรือเรียนแบบสลับ (hybrid) นานกว่า 15 สัปดาห์ กลับมีสัดส่วนเด็กที่ “ผ่านเกณฑ์ความฟิต” สูงกว่าโรงเรียนที่เรียนออนไลน์ในระยะสั้น

นักวิจัยเชื่อว่า ไม่ใช่การเรียนออนไลน์ที่ทำให้ร่างกายเด็กแย่ลง แต่เป็นเพราะช่วงโควิดนั้น เด็กถูกห้ามเล่นกีฬา ไม่ได้เข้าสังคม ไม่มีกิจกรรมกลางแจ้ง และไม่มีโอกาสได้ขยับร่างกายตามปกติ

ฟิตน้อยลง อ้วนมากขึ้น เครียดง่ายขึ้น

เมื่อเด็กไม่ได้ออกกำลังกาย ผลที่ตามมาคือ น้ำหนักเพิ่มขึ้น และมีโอกาสเกิดโรคอ้วนมากขึ้น โดยเฉพาะในเด็กที่มีน้ำหนักเกินอยู่แล้ว

ไม่เพียงแค่นั้น การเคลื่อนไหวน้อยยังส่งผลต่อ สุขภาพจิต เด็กด้วย เช่น อาการเครียด วิตกกังวล และซึมเศร้า โดยเฉพาะในเด็กผู้หญิง

ข้อเสนอจากงานวิจัย: ต้องมีแผนดูแลสุขภาพเด็กในยามวิกฤติ

นักวิจัยเสนอว่า หากในอนาคตเกิดวิกฤติเช่นโรคระบาดหรือภัยธรรมชาติอีก ผู้ปกครอง ครู และผู้กำหนดนโยบายควรมีแผนรับมือเพื่อช่วยให้เด็กยังสามารถรักษาความฟิตได้ เช่น:

  • การจัดคลาสออกกำลังกายออนไลน์
  • กิจกรรมออกกำลังกายที่ทำในบ้านได้
  • สนับสนุนการเล่นกีฬาในครอบครัว

สรุป

โควิด-19 ไม่ได้แค่กระทบการเรียนของเด็ก แต่ยังทำให้สุขภาพร่างกายของพวกเขาถดถอยอย่างชัดเจน เราไม่ควรมองข้ามเรื่องความฟิตของเด็กในยามเกิดเหตุฉุกเฉิน การออกกำลังกายไม่ใช่แค่ทำให้ร่างกายแข็งแรง แต่ยังช่วยให้เด็กเรียนรู้ดีขึ้น สุขภาพจิตดีขึ้น และเติบโตได้อย่างมีคุณภาพ.


แหล่งที่มา:
Pavlovic A, et al. Longitudinal Outcomes of the COVID-19 Pandemic on Youth Physical Fitness. JAMA Network Open. Published June 4, 2025. doi:10.1001/jamanetworkopen.2025.13721

Posted on

งานวิจัยชี้: โซเชียลมีเดียอาจเป็นปัจจัยกระตุ้นอาการซึมเศร้าในวัยรุ่น

(ภาพประกอบ)

การใช้โซเชียลมีเดียในหมู่เยาวชนกำลังเป็นประเด็นที่ได้รับความสนใจอย่างมากในวงการแพทย์และสาธารณสุข โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่ภาวะสุขภาพจิตของวัยรุ่นเข้าสู่ภาวะวิกฤต ล่าสุด งานวิจัยขนาดใหญ่ที่ตีพิมพ์ในวารสาร JAMA Network Open เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 2025 ได้แสดงหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า การเพิ่มเวลาการใช้โซเชียลมีเดียในช่วงวัยเด็กตอนต้น (early adolescence) มีความเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของอาการซึมเศร้าในปีต่อมา ในขณะที่อาการซึมเศร้าในช่วงเวลาก่อนหน้าไม่สัมพันธ์กับการใช้โซเชียลที่เพิ่มขึ้นในภายหลัง

🔍 รายละเอียดของงานวิจัย

การศึกษานี้ใช้ข้อมูลจากโครงการวิจัยขนาดใหญ่ Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD) Study ที่ติดตามกลุ่มตัวอย่างเด็กและวัยรุ่นจำนวน 11,876 คน อายุ 9-10 ปี จากทั่วสหรัฐอเมริกา เป็นระยะเวลา 4 ปี (2016–2022)

นักวิจัยประเมินการใช้โซเชียลมีเดียจากการรายงานด้วยตนเอง และใช้แบบประเมิน Child Behavior Checklist เพื่อวัดระดับอาการซึมเศร้าในเด็ก โดยวิเคราะห์ข้อมูลแบบ cross-lagged panel model ซึ่งเป็นวิธีที่สามารถระบุความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรในช่วงเวลาที่แตกต่างกันได้อย่างแม่นยำ และควบคุมปัจจัยแปรปรวนส่วนบุคคล เช่น เพศ รายได้ครัวเรือน และระดับการศึกษาของผู้ปกครอง

📈 ผลลัพธ์สำคัญ

  • การใช้โซเชียลมีเดียที่เพิ่มขึ้นในช่วงปีที่ 1 และ 2 มีความสัมพันธ์กับอาการซึมเศร้าที่เพิ่มขึ้นในปีถัดไป
    • ปี 1 → ปี 2: β = 0.07; p = .01
    • ปี 2 → ปี 3: β = 0.09; p < .001
  • ไม่พบความสัมพันธ์ในทางกลับกัน (อาการซึมเศร้าไม่ทำนายการใช้โซเชียลที่เพิ่มขึ้น)
  • ไม่มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างบุคคล (between-person differences) นั่นคือ เด็กที่ใช้โซเชียลมากกว่าคนอื่นไม่ได้แปลว่าจะมีภาวะซึมเศร้ามากกว่าเสมอไป แต่สิ่งที่สำคัญคือ “การเปลี่ยนแปลงภายในคน” (within-person changes)

🧠 วิเคราะห์เชิงทฤษฎี: โมเดล DSMM

ผลการศึกษานี้สามารถอธิบายผ่าน โมเดลความไวต่อผลกระทบของสื่อ (Differential Susceptibility to Media Effects Model – DSMM) ซึ่งระบุว่า ผลกระทบของสื่อไม่ได้เกิดกับทุกคนเท่ากัน แต่ขึ้นอยู่กับปัจจัยเฉพาะบุคคล เช่น บุคลิกภาพ อายุ ความสัมพันธ์ในครอบครัว และบริบททางสังคม

ช่วงวัยเด็กตอนต้นเป็นช่วงที่มีความเปราะบางทางจิตใจ เด็กอาจมีความรู้สึกไวต่อการเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่นในโลกออนไลน์ ซึ่งอาจส่งผลต่อภาพลักษณ์ตนเอง ความมั่นใจ และความรู้สึกโดดเดี่ยวในระยะยาว

💡 ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายและคลินิก

  • ผู้ปกครองและแพทย์ควรให้คำแนะนำเชิงคาดการณ์ (anticipatory guidance) แก่เด็กและวัยรุ่นเกี่ยวกับการใช้โซเชียลมีเดีย โดยเฉพาะกลุ่มอายุที่ต่ำกว่าข้อกำหนดขั้นต่ำ (13 ปี สำหรับแพลตฟอร์มส่วนใหญ่)
  • ควรมีการจัดทำแผนครอบครัวเกี่ยวกับการใช้สื่อ (family media plan) และส่งเสริมการใช้โซเชียลมีเดียอย่างมีเป้าหมาย เช่น การเชื่อมต่อกับเพื่อนที่ให้กำลังใจ แทนการเสพเนื้อหาที่กระตุ้นความเครียด
  • การเรียนรู้ถึงผลกระทบของโซเชียลมีเดียต่ออารมณ์ตนเอง อาจช่วยให้วัยรุ่นปรับเปลี่ยนพฤติกรรม เช่น หลีกเลี่ยงเนื้อหาที่กระตุ้นอารมณ์ลบ ลดการเปรียบเทียบ หรือใช้โซเชียลเพื่อสร้างเครือข่ายสนับสนุนเชิงบวก

📌 ข้อจำกัดของงานวิจัย

แม้ว่าการศึกษาใช้กลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่และวิเคราะห์ข้อมูลแบบเชิงลึก แต่ยังมีข้อจำกัดบางประการ เช่น:

  • การออกแบบแบบสังเกต (observational) อาจมีอคติจากการรายงานด้วยตนเอง
  • ยังไม่สามารถระบุสาเหตุที่แน่ชัดได้
  • การวัดผลประจำปีอาจไม่ละเอียดพอที่จะตรวจสอบผลกระทบในระยะสั้น เช่น ภายในวันหรือสัปดาห์

🔬 ทิศทางการวิจัยในอนาคต

นักวิจัยเสนอให้ใช้การเก็บข้อมูลแบบเรียลไทม์ (เช่น การบันทึกประจำวัน หรือใช้เซนเซอร์จากสมาร์ตโฟน) เพื่อเข้าใจกลไกระหว่างการใช้โซเชียลมีเดียกับอารมณ์ เช่น ความคิดลบ ความเครียด หรือการเปรียบเทียบตนเอง ซึ่งอาจเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา.

📚 แหล่งอ้างอิง

Nagata JM, et al. (2025). Social Media Use and Depressive Symptoms During Early Adolescence. JAMA Network Open. Published May 21, 2025. doi:10.1001/jamanetworkopen.2025.11704
US Surgeon General. (2023). Advisory on Social Media and Youth Mental Health.

Posted on

ควันบุหรี่ทำร้ายร่างกายอย่างไร? สำรวจผลกระทบที่แผ่ขยายจากศีรษะจรดเท้า

(ภาพประกอบ-สร้างจาก AI)

แม้หลายคนจะรู้ว่าการสูบบุหรี่ก่อให้เกิดโรคมะเร็งปอด แต่ความจริงแล้ว “ควันบุหรี่” ทั้งแบบสูบโดยตรงและโดยอ้อม (ควันบุหรี่มือสอง) ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อทุกระบบในร่างกาย ตั้งแต่สมอง หัวใจ ปอด ไปจนถึงระบบสืบพันธุ์ แม้แต่คนที่ไม่สูบบุหรี่เลยก็เสี่ยงได้ หากสัมผัสควันเป็นประจำ

บทความนี้จะพาไปสำรวจผลเสียของควันบุหรี่ต่อร่างกายแต่ละระบบ พร้อมข้อมูลวิจัยที่ยืนยันผลร้ายดังกล่าวอย่างชัดเจน

1. ระบบทางเดินหายใจ: จุดหมายสำคัญของพิษควัน

ผลกระทบ:

  • เพิ่มความเสี่ยงมะเร็งปอดเรื้อรัง
  • ทำลายถุงลมในปอด (เกิดถุงลมโป่งพอง)
  • ทำให้เกิดโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD)
  • เพิ่มอัตราการติดเชื้อทางเดินหายใจ เช่น ปอดบวมและหลอดลมอักเสบ

งานวิจัยสนับสนุน:
งานวิจัยโดย U.S. Surgeon General (2020) รายงานว่า 90% ของผู้เสียชีวิตจากมะเร็งปอดในสหรัฐฯ มีประวัติสูบบุหรี่ และการสูบบุหรี่เป็นสาเหตุหลักของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่รักษาไม่หาย (U.S. DHHS, 2020)

2. ระบบหัวใจและหลอดเลือด: ความเสี่ยงที่มองไม่เห็น

ผลกระทบ:

  • เพิ่มความเสี่ยงโรคหัวใจขาดเลือด
  • ทำให้หลอดเลือดแข็งตัว (atherosclerosis)
  • เพิ่มโอกาสเกิดโรคหลอดเลือดสมอง (stroke)

งานวิจัยสนับสนุน:
จากการศึกษาในวารสาร Circulation (Barnoya & Glantz, 2005) พบว่า แม้เพียงการได้รับควันบุหรี่มือสองในระยะสั้น ก็สามารถลดการทำงานของเยื่อบุหลอดเลือดได้ และทำให้เกิดผลกระทบต่อหัวใจในระดับใกล้เคียงกับผู้สูบบุหรี่โดยตรง

3. สมองและระบบประสาท: ควันบุหรี่ไม่เว้นแม้แต่จิตใจ

ผลกระทบ:

  • เพิ่มความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมอง
  • เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล
  • ส่งผลต่อการพัฒนาสมองในเด็กที่ได้รับควันบุหรี่

งานวิจัยสนับสนุน:
จาก BMJ (Slotkin, 2004) พบว่า เด็กที่มารดาสูบบุหรี่ระหว่างตั้งครรภ์มีพัฒนาการทางสมองช้าลง และเสี่ยงต่อปัญหาพฤติกรรมในอนาคต เนื่องจากสารนิโคตินรบกวนการพัฒนาของสมองทารก

4. ระบบภูมิคุ้มกัน: เกราะป้องกันที่ถูกบ่อนทำลาย

ผลกระทบ:

  • ทำให้ภูมิคุ้มกันลดลง
  • เพิ่มโอกาสติดเชื้อไวรัสและแบคทีเรีย
  • ชะลอการหายของแผล

งานวิจัยสนับสนุน:
รายงานจาก World Health Organization (WHO) ระบุว่า การสูบบุหรี่ทำให้ การทำงานของเม็ดเลือดขาวลดลง และยังส่งผลให้ร่างกายตอบสนองต่อวัคซีนได้น้อยกว่าคนทั่วไป (WHO, 2020)

5. ระบบสืบพันธุ์และการตั้งครรภ์: ส่งผลทั้งแม่และลูก

ผลกระทบ:

  • ผู้ชายอาจมีจำนวนอสุจิลดลง และการเคลื่อนไหวของอสุจิแย่ลง
  • ผู้หญิงเสี่ยงแท้งบุตรและตั้งครรภ์นอกมดลูกมากขึ้น
  • ทารกที่ได้รับควันบุหรี่มีน้ำหนักน้อยกว่าปกติและพัฒนาการช้า

งานวิจัยสนับสนุน:
จาก American Journal of Epidemiology (Hakim et al., 1998) ระบุว่า การได้รับควันบุหรี่มือสองในหญิงตั้งครรภ์ทำให้มีโอกาสแท้งบุตรเพิ่มขึ้นถึง 30% และเสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนด

6. ผลกระทบต่อเด็กและผู้ไม่สูบบุหรี่

ควันบุหรี่มือสอง (Secondhand smoke) :

  • มีสารพิษกว่า 7,000 ชนิด รวมถึงสารก่อมะเร็งกว่า 70 ชนิด
  • เด็กที่ได้รับควันบุหรี่มือสองเสี่ยงต่อการเป็นโรคหอบหืด ภูมิแพ้ และติดเชื้อทางเดินหายใจ

งานวิจัยสนับสนุน:
จาก CDC (Centers for Disease Control and Prevention) พบว่า ไม่มีระดับของควันบุหรี่ที่ “ปลอดภัย” สำหรับเด็กหรือผู้ใหญ่ และการได้รับควันบุหรี่มือสองอย่างสม่ำเสมอเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคหัวใจถึง 25-30%

สรุป: หยุดควันบุหรี่เพื่อหยุดวงจรอันตราย

ควันบุหรี่ไม่เพียงทำร้ายปอด แต่ทำลายทั้งหัวใจ สมอง ภูมิคุ้มกัน และแม้แต่ชีวิตลูกน้อย คำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญด้านสาธารณสุขทั่วโลกจึงตรงกันว่า “ไม่มีระดับที่ปลอดภัยของควันบุหรี่” ไม่ว่าจะจากการสูบเองหรือได้รับโดยอ้อม

การลดควันบุหรี่ในบ้าน ที่ทำงาน หรือพื้นที่สาธารณะ จึงไม่ใช่แค่การลดกลิ่นไม่พึงประสงค์ แต่คือการปกป้องสุขภาพของทั้งตัวเองและคนรอบข้างในระยะยาว.

แหล่งอ้างอิง:

  • U.S. Department of Health and Human Services. (2020). Smoking Cessation: A Report of the Surgeon General.
  • Barnoya, J., & Glantz, S. A. (2005). Cardiovascular effects of secondhand smoke: nearly as large as smoking. Circulation.
  • World Health Organization. (2020). Tobacco and health.
  • Hakim, R. B., Gray, R. H., & Zacur, H. A. (1998). Environmental tobacco smoke and pregnancy outcome. American Journal of Epidemiology.
  • CDC. (2020). Health Effects of Secondhand Smoke.
  • Slotkin, T. A. (2004). Cholinergic systems in brain development and disruption by neurotoxicants: Nicotine, environmental tobacco smoke, organophosphates. Brain Research Reviews.
Posted on

งานวิจัยชี้ เด็กที่อ้วนในระหว่างรักษาโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว มีโอกาสเสียชีวิตและมีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำสูงกว่า

(ภาพประกอบ-สร้างจาก AI)

ข่าวเชิงวิเคราะห์
ภาวะน้ำหนักเกินหรืออ้วนในเด็กที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลันชนิดลิมโฟบลาสติก (ALL) อาจไม่ใช่แค่ปัญหาสุขภาพทั่วไป แต่ยังเกี่ยวข้องกับโอกาสรอดชีวิตและการกลับมาเป็นซ้ำของโรค – นี่คือข้อค้นพบสำคัญจากงานวิจัยใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสาร JAMA Network Open ซึ่งติดตามเด็กป่วยจำนวนเกือบ 800 คนตลอดระยะเวลาการรักษาและเข้าสู่ช่วงฟื้นตัว

น้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น ไม่ได้เพียงส่งผลต่อรูปลักษณ์ แต่ส่งผลต่อชีวิต

การศึกษานี้วิเคราะห์ข้อมูลของเด็ก 794 คนที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น ALL โดยติดตามค่า BMI (ดัชนีมวลกาย) ตั้งแต่เริ่มการรักษาจนถึงสิ้นสุดโปรแกรมบำบัด พบว่า เด็กที่มีน้ำหนักเกินหรืออ้วนในหลายช่วงเวลาระหว่างการรักษา มีแนวโน้มเสียชีวิตมากกว่า และมีโอกาสที่โรคจะกลับมาเป็นซ้ำสูงกว่ากลุ่มที่มีน้ำหนักเกินแค่ช่วงเวลาเดียวหรือไม่มีเลยอย่างชัดเจน

  • เด็กที่มีน้ำหนักเกินหรืออ้วนตั้งแต่ 2 ช่วงเวลาขึ้นไป มีอัตรารอดชีวิต 3 ปีที่ต่ำกว่า (93.8%) เมื่อเทียบกับกลุ่มที่น้ำหนักเกินไม่เกิน 1 ครั้ง (98.0%)
  • อัตราการกลับมาเป็นซ้ำของโรคก็สูงกว่าชัดเจน (10.5% เทียบกับ 5.8%)
  • โอกาสรอดชีวิตโดยไม่เกิดเหตุการณ์ซ้ำ (event-free survival) ก็ลดลงเช่นกัน

“ระยะเวลาที่อ้วน” สำคัญกว่าภาวะอ้วนในจุดใดจุดหนึ่ง

ในอดีต นักวิจัยหลายกลุ่มพยายามศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง “การมีน้ำหนักเกิน ณ จุดเริ่มต้นของการรักษา” กับโอกาสรอดชีวิต หรือการเกิดผลข้างเคียงจากการรักษา แต่ได้ผลลัพธ์ที่ไม่แน่นอน

งานวิจัยฉบับนี้จึงเสนอแนวคิดใหม่ว่า “ระยะเวลาที่เด็กอยู่ในภาวะน้ำหนักเกิน” อาจเป็นตัวบ่งชี้ที่มีความหมายมากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของผลต่อไมโครสิ่งแวดล้อมของมะเร็ง และกระบวนการเผาผลาญ (metabolome) ของร่างกาย

ข้อเสนอเพื่อการป้องกันในอนาคต :

หนึ่งในข้อเสนอของผู้วิจัยคือ ควรมีมาตรการจัดการและควบคุมภาวะน้ำหนักเกินหรืออ้วนในเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ALL อย่างต่อเนื่องระหว่างการรักษา โดยเฉพาะในช่วงต้นของโปรแกรมการบำบัด เพื่อไม่ให้ภาวะน้ำหนักเกินกลายเป็นปัจจัยเสี่ยงระยะยาวที่ส่งผลต่อชีวิต

ข้อมูลน่ารู้:

  • เด็กอายุเฉลี่ยในกลุ่มทดลองคือ 6.7 ปี
  • อัตราเด็กที่มีน้ำหนักเกินหรืออ้วนเพิ่มขึ้นจาก 29.5% ที่จุดเริ่มต้นการรักษา เป็น 48.4% เมื่อจบการรักษา
  • เด็กที่มีน้ำหนักเกิน/อ้วนที่จุดเริ่มต้น “ไม่ได้มีความเสี่ยงผลข้างเคียงจากการรักษาเพิ่มขึ้น” แต่ “หากมีน้ำหนักเกินยาวนาน” กลับพบความเสี่ยงเสียชีวิตและโรคกลับมาเพิ่มขึ้นชัดเจน

สรุปสำหรับผู้อ่านทั่วไป:

หากบุตรหลานของคุณอยู่ระหว่างการรักษามะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน อย่าเพิกเฉยต่อการควบคุมโภชนาการและน้ำหนักตัว แม้จะไม่ได้เห็นผลในทันที แต่การมีน้ำหนักตัวที่เหมาะสมอาจเพิ่มโอกาสรอดชีวิตและลดความเสี่ยงที่โรคจะกลับมาในระยะยาว งานวิจัยนี้คือหลักฐานสำคัญที่สนับสนุนเรื่องนี้อย่างชัดเจน.

อ้างอิง:
Braun L, Kelly M, et al. Association of Duration of Overweight or Obesity With Outcomes in Children With Acute Lymphoblastic Leukemia. JAMA Netw Open. 2024;7(5):e2412345. doi:10.1001/jamanetworkopen.2024.12345