การศึกษาวิจัยที่ดำเนินการในเมืองหางโจว ประเทศจีน เผยให้เห็นถึงความเชื่อมโยงที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการบริโภคอาหารทอดบ่อยๆ โดยเฉพาะมันฝรั่งทอดกับความเสี่ยงต่อภาวะวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าที่สูงขึ้น การวิจัยนี้ดำเนินการกับผู้เข้าร่วมทดลองจำนวน 140,728 คน ในช่วงระยะเวลา 11.3 ปี พบว่าผู้ที่บริโภคอาหารทอดมีความเสี่ยงต่อภาวะวิตกกังวลสูงกว่า 12% และมีความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าสูงกว่า 7% เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่รับประทานอาหารทอด ความเชื่อมโยงนี้ชัดเจนมากยิ่งขึ้นสำหรับชายหนุ่มและบุคคลที่มีอายุน้อยกว่า
ถึงแม้ว่าอาหารทอด ซึ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับปัญหาสุขภาพด้านต่างๆ เช่น โรคอ้วนและโรคความดันโลหิตสูง การศึกษาวิจัยครั้งนี้เน้นย้ำถึงความเชื่อมโยงที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการบริโภคอาหารทอดกับสุขภาพจิต อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญเตือนว่าผลลัพธ์เป็นเพียงผลเบื้องต้นเท่านั้น ยังไม่ทราบแน่ชัดว่าการบริโภคของทอดโดยตรงนำไปสู่ปัญหาสุขภาพจิตหรือไม่ หรือบุคคลที่ประสบกับความวิตกกังวลหรืออาการซึมเศร้าหันไปรับประทานอาหารที่สบายใจ เช่น อาหารทอดหรือไม่
การศึกษายังกล่าวถึงบทบาทที่เป็นไปได้ของสาร “อะคริลาไมด์” ซึ่งเป็นสารเคมีที่เกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการทอด โดยเฉพาะในมันฝรั่งทอด ซึ่งมีส่วนทำให้เกิดความเสี่ยงต่อภาวะวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าเพิ่มขึ้น นักวิจัยอ้างถึงการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ “เซบีฟิช” โดยเสนอว่าการสัมผัสกับ “อะคริลาไมด์” ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่คล้ายกับระดับความวิตกกังวลในปลาที่เพิ่มสูงขึ้น
นักวิจารณ์ของการศึกษาวิจัยได้เน้นย้ำว่าผลลัพธ์ยังไม่เป็นที่แน่ชัด ปัจจัยต่างๆ เช่น อาหารทอดชนิดใดชนิดหนึ่งและประเภทของไขมันที่ใช้ในการทอดนั้น มีส่วนสำคัญในการพิจารณาวิเคราะห์ผลกระทบ การวิจัยยังไม่ได้คำนึงถึงความเป็นไปได้ที่จะเกิดอาการย้อนกลับ ซึ่งบุคคลอาจเปลี่ยนอาหารเนื่องจากภาวะซึมเศร้าหรือความวิตกกังวลที่มีอยู่ โดยสรุป แม้ว่าการศึกษานี้บ่งบอกถึงความเชื่อมโยงที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการบริโภคอาหารทอดบ่อยๆ กับความเสี่ยงด้านสุขภาพจิต แต่ผู้เชี่ยวชาญได้เน้นย้ำว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อสร้างความเชื่อมโยงระหว่างเหตุและผลที่ชัดเจน และต้องคำนึงถึงปัจจัยอื่นที่เข้ามารบกวนต่างๆ ดังนั้นการบริโภคอาหารที่มีความสมดุลและอาหารที่ส่งผลดีต่อสุขภาพจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความเป็นอยู่ที่ดีทั้งทางร่างกายและจิตใจ.