การพัฒนา “วูลลี่เมาส์” โดยบริษัทโคลอสซอลไบโอไซน์(Colossal Biosciences) เป็นก้าวสำคัญที่อาจนำไปสู่การคืนชีพของสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว เช่น แมมมอธขนยาว ดราโด และไทลาซีน (เสือแทสเมเนีย) อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญด้านพันธุกรรมยังมีข้อถกเถียงเกี่ยวกับความเป็นไปได้และผลกระทบของโครงการนี้
วูลลี่เมาส์ (Woolly Mouse): การดัดแปลงพันธุกรรมที่ล้ำหน้า
บริษัทโคลอสซอลไบโอไซน์(Colossal Biosciences) ใช้เทคโนโลยีตัดต่อยีนเพื่อนำลักษณะของแมมมอธมาสู่หนู โดยมีการดัดแปลงพันธุกรรมใน 10 ตำแหน่งที่เกี่ยวข้องกับลักษณะของขน ความหนาแน่นของเส้นขน และปริมาณไขมันในร่างกาย ซึ่งรวมถึง:
- ยีน FGF5 ควบคุมวงจรการเจริญเติบโตของขน ทำให้ขนยาวขึ้น
- ยีน MC1R ควบคุมเม็ดสีของขน ทำให้ขนมีสีทองคล้ายแมมมอธ
- การดัดแปลงอื่น ๆ ที่ส่งผลให้เกิดขนหนา หยิก และหนวดหยัก
เทคนิคการตัดต่อยีนที่ใช้ถือเป็นความก้าวหน้าทางพันธุศาสตร์ โดยสามารถทำการเปลี่ยนแปลงแปดตำแหน่งในเจ็ดยีนได้พร้อมกัน ซึ่งเป็นการยืนยันว่าบริษัทมีความสามารถในการใช้เทคโนโลยีนี้ได้อย่างแม่นยำ
ข้อถกเถียงเกี่ยวกับประโยชน์และความเป็นไปได้ของโครงการ
แม้ว่าผลการทดลองจะแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จในการปรับแต่งลักษณะของขนให้คล้ายแมมมอธ แต่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนแสดงความกังวลเกี่ยวกับแนวทางนี้:
- การตรวจสอบความสามารถในการทนต่อความหนาวเย็น – แม้ว่าจะสามารถสร้างหนูขนยาวได้ แต่ยังไม่มีข้อมูลว่าวูลลี่เมาส์สามารถทนต่อสภาพอากาศหนาวเย็นได้จริงหรือไม่ ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการคืนชีพแมมมอธ
- ข้อจำกัดทางพันธุกรรม – การดัดแปลงยีนเพียงไม่กี่ตำแหน่งอาจยังไม่เพียงพอที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตที่มีคุณสมบัติทางกายภาพและพฤติกรรมเหมือนกับสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว
- ความเป็นไปได้ในการนำไปใช้กับช้าง – แม้ว่าการดัดแปลงพันธุกรรมในเมาส์จะง่ายและใช้ได้ผล แต่ช้างมีระบบสืบพันธุ์ที่ซับซ้อน และเทคโนโลยีช่วยการสืบพันธุ์ของช้างยังไม่ก้าวหน้าเท่ากับของเมาส์หรือวัว
เป้าหมายของ Colossal และข้อกังวลจากนักวิทยาศาสตร์
Colossal Biosciences มีเป้าหมายที่จะคืนชีพแมมมอธขนยาวภายในปี 2028 โดยใช้การดัดแปลงพันธุกรรมของช้างเอเชียซึ่งเป็นญาติใกล้ชิดของแมมมอธ แต่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนตั้งข้อสังเกตว่า:
- การใช้เงินทุนจำนวนมากในโครงการนี้อาจไม่คุ้มค่าเมื่อเทียบกับการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่ยังมีชีวิตอยู่
- การทดลองในระดับโมเลกุลยังไม่สามารถยืนยันได้ว่าจะสามารถสร้างสัตว์ที่สามารถอยู่รอดได้จริงในสิ่งแวดล้อมที่ต้องการ
- การเพาะเลี้ยงสัตว์ลูกผสมอาจสร้างปัญหาทางจริยธรรมและอาจก่อให้เกิดผลกระทบต่อระบบนิเวศน์ที่ไม่คาดคิด
บทสรุป: ก้าวแรกที่สำคัญแต่ยังมีข้อจำกัด
แม้ว่าการพัฒนาวูลลี่เมาส์จะเป็นข้อพิสูจน์ถึงศักยภาพของเทคโนโลยีการตัดต่อยีน แต่ยังมีข้อจำกัดที่ต้องแก้ไขก่อนจะสามารถใช้แนวทางนี้กับสัตว์ขนาดใหญ่และซับซ้อนอย่างช้างหรือแมมมอธได้ การคืนชีพสัตว์สูญพันธุ์อาจเป็นไปได้ในทางทฤษฎี แต่ในทางปฏิบัติยังคงเป็นเรื่องที่ต้องการการวิจัยเพิ่มเติมอีกมาก.
References :
- Colossal Biosciences (2024). “Genetic Editing and the Future of De-extinction.”
- Science Media Centre (2024). “Expert Reactions to the Woolly Mouse Experiment.”
- The Jackson Laboratory (2024). “The Role of Genetically Engineered Mice in Scientific Research.”